Światowy Morski System Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa – GMDSS (Global Maritime Distress and Safety System) rozpoczął działanie w 1992 roku, stanowiąc krok milowy na drodze podnoszenia bezpieczeństwa na morzu. Jednak gwałtowny rozwój technik cyfrowych spowodował nieprzewidywalne wcześniej zmiany na rynku morskiego sprzętu radiokomunikacyjnego, w związku z czym system ten musi być zmodernizowany i unowocześniony. O zmianach w systemach już istniejących w GMDSS, jak również o systemach nowych, mówi monografia Jerzego Czajkowskiego „Nowoczesne systemy GMDSS”. W kilkunastu rozdziałach autor omawia m.in. podstawowe założenia, podsystemy składowe, wyposażenie techniczne systemu GMDSS, szczegółowo przedstawiając wymagania techniczne dotyczące wyposażenia statków w urządzenia GMDSS. Opisuje modyfikacje systemów, będących częścią składową GMDSS, takich jak system radiotelegrafii NBDP, satelitarny system do lokalizacji rozbitków COSPAS-SARSAT, system transmisji morskich informacji bezpieczeństwa MSI czy satelitarny system radiokomunikacyjny INMARSAT. Podkreśla znaczenie systemów zwiększających bezpieczeństwo żeglugi jak: system dalekosiężnej identyfikacji i śledzenia statków LRIT, alarmowy system ochrony statku SSAS czy system automatycznej identyfikacji statków AIS. Omawia również problematykę cyfrowego selektywnego wywołania oraz rolę transponderów radarowych w zapewnieniu bezpieczeństwa nowoczesnej żeglugi.

Pozycja niezbędna nie tylko dla nawigatorów.