Kształtowanie pożądanych cech warstwy wierzchniej w procesie technologicznym stanowi ważny problem ze względu na zdolności elementów par kinematycznych do spełniania jak najdłużej przewidzianych dla nich funkcji. Tworzona w procesie technologicznym warstwa wierzchnia współpracujących elementów ma istotny wpływ na ich cechy użytkowe, decydujące o trwałości całej maszyny. Właściwości warstwy wierzchniej wraz z właściwościami materiału i dokładnością wykonania warunkują jakość technologiczną wyrobu.

W monografii zaprezentowano wpływ kształtowania technologicznej warstwy wierzchniej na właściwości mechaniczne i jakość technologiczną wyrobów z materiałów trudno odkształcalnych. Zaproponowane technologie kształtowania TWW to obróbka skrawaniem, obróbka nagniataniem i obróbka plastyczna poprzez walcowanie. Scharakteryzowane w opracowaniu materiały trudno odkształcalne to materiały metalowe, które należą do podgrupy metali lekkich, a także stale i staliwa.

W książce przedstawiono analizę teoretyczną i badania eksperymentalne kształtowania technologicznej warstwy wierzchniej przeprowadzone dla wybranych materiałów z grupy kompozytów na osnowie niklu i fazy ceramicznej tlenku glinu, stopów niklu z aluminium, stali stopowych i niestopowych oraz stali i staliwa typu dupleks.